Uitzicht

We zitten op een terras in Veere.

‘Weet je waar dit land me aan doet denken? Oostenrijk!’

Die vergelijking kan ik niet volgen. ‘Het is hier zo plat als een dubbeltje! Op wat duinen en dammen na dan.’

‘Wat ik bedoel, is dat als je toeristische trekpleisters wilt bezoeken, je vaak dezelfde straten moet nemen, niet om bergen heen maar water. Je rijdt ze na verloop van tijd met de ogen dicht!’

Een blinde man tast met zijn rood-witte stok de stoep voor ons af, omzeilt geoefend een bloembak en roept: ‘Nee, hierlangs!’ tegen zijn geleidehond.



‘Zie je wel!’