Maart 2025. Wandelend op het landgoed ‘Hof Espelo’ in de Lonneker Marke, meen ik in het bosschage iets waar te nemen dat ik niet direct kan duiden, loop er in eerste instantie aan voorbij. Het laat me echter niet los. Langzaam daalt een besef in, mijn pas vertraagt, mijn gedachtestroom accelereert.
Al tijden heb ik een verhaal in mijn hoofd rond Het Grijze Veulen. Sterker nog, er ligt net een eerste versie van het manuscript.
Heb ik dat mysterieuze en, zoals het volksverhaal wil, normaliter onzichtbare wezen zojuist gezien? Ik wil het weten, keer terug op mijn schreden en … bekijk het filmpje bovenaan de webpagina.
Waarom gebeurt dit? Verschijnt het paardje om mij een hart onder de riem te steken? Of te waarschuwen voor mogelijke gevaren? Nee, dat geloof ik niet. Ik ervaar het als een extra aansporing de oude sage van Het Grijze Veulen
met een doel naar het heden, naar de werkelijke wereld te halen.
Tevens inspireert het tot een hernieuwde blik op de ontwerptekst, die aan te passen, erin te schrappen en stukken te herschrijven.
Eind juni 2025 is het herziene manuscript af, maar waar het de auteur vrij gemakkelijk valt een punt te maken, is het er een zetten in de regel een heel ander verhaal.
Op zoek naar bevestiging ben ik in juli 2025 terug op het Hof Espelo. En vind die. Het paardje is verdwenen, weer opgegaan in zijn natuurlijke omgeving. Het verhaal is klaar!
Ben ik de enige die deze verschijning kan hebben gezien? Dat lijkt me sterk. Ik kom tot de conclusie dat wat ik heb waargenomen het gevolg is van een manier van kijken. Dat is de kunst!
Op 9 juli 2025 draag ik het manuscript met de titel Het Grijze Veulen
over aan Inanna van den Berg, initiatiefneemster van Ambilicious Uitgever.
